با معرفی شدن انواع معجزه , حال به این پرسش می رسیم که "آیا پيامبر اسلام معجزات پيشنهادی هم داشته ؟ اگر داشته پس چرا برخی از آیات قرآن به این نکته اشاره دارد که پيامبر , معجزه ای برای مردم نخواهد آورد؟"
برای نمونه قرآن می فرماید:
وَ ما مَنَعَنا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآیاتِ إِﻻﱠ أَنْ كَذﱠبَ بِهَا الْأَوﱠلُونَ وَ آتَيْنا ثَمُودَ النﱠاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِها.
"هيچ چيز ما را از فرستادن آیات و معجزات باز نداشت جز اینكه پيشينيان آن را تكذیب كردند.از جمله (ما به)قوم (ثمود ماده شترى دادیـم كـه روشـنگر )اذهان مردم(بود، امّا به آن ستم كردند و آن را كشتند."
پاسخ را در قالب چند نکته مرور می کنيم:1ـ روشن است که مقصود از ممنوعيت معجزه در این آیات , معجزات درخواستی و پيشنهادی است . اما نه همه درخواستها بلکه پاسخ گویی به درخواستها و پيشنهاداتی بهانه جویانه و بی ثمر ممنوع شده است . شاهد آنکه خداوند برای نمونه به معجزه درخواستی قوم ثمود اشاره کرده است و با استناد به این داستان و بی ثمر بودن ارسال معجزه برای بهانه جویان ,فرستادن معجزه برای مشرکان قریش را نيز بيهوده برمی شمرد.به بيان دیگر این آیه می گوید: ما به قدر کافی معجزاتى را كه دليل بر راستگویی پيامبر است, فرستاده ایم. اما اگر قرار باشد کسانی با بهانه جویی بخواهند سرگرمی تازه ای برای خود بسازند و به معجزه همانند تماشای یک فيلم سينمایی بنگرند ,دیگر از معجزه خبری نخواهد بود.اما از کجا معلوم که این معجزات تاثيری در آنان نخواهد گذاشت؟پاسخ این که امتهاى گذشته )همانند قوم ثمود ( هم كه کاملاً شرایطى مشابه شما داشتند نيز چنين پيشنهادهاى بهانه جویانه اى كردند و پس از دیدن معجزه ایمان نياوردند. بنابراین خداوند در این آیه ارایه معجزه پيشنهادی را تنها برای بهانه جویان ممنوع کرده است و بس.
منابع :سایت ویکی پدیا
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت: